Het zenuwstelsel vormt de verbinding tussen lichaam en geest. Het maakt het niet alleen mogelijk om prikkels die in je lichaam ontstaan te voelen, maar ook emoties. Want elke emotie kun je ook lijfelijk voelen. Onze taal is rijk aan uitdrukkingen die dit bevestigen. Zo geeft 'een brok in je keel' ook aan dat je verdriet hebt gevoeld. En wat is 'een steen op je maag' anders dan een probleem dat je niet aankunt? Woede doet je bloed koken. Bij teleurstelling zinkt je hart in je schoenen.Wanneer je gefrustreerd bent voel je dat in je nek. Spanning kan een gevoel geven alsof je 'op springen staat'. Fysieke gevoelens kunnen dus te maken hebben met emotionele toestanden. Men spreekt van 'pijnlijke ervaringen' of van 'gekwetste gevoelens'. De pijn die je voelt wanneer je wordt afgewezen is even erg als die van een beknelde vinger. Veel emotionele pijn ontstaat omdat een dieper gevoel niet waar mag zijn Dus een ' brok in je keel' betekent niet alleen verdriet of ontroering maar ook dat het er niet mag zijn. De brok in je keel ontstaat alleen omdat je niet wilt huilen of je te laten gaan. De samentrekking van je maagspieren die het gevoel van 'de steen op je maag' veroorzaakt is ook een manier om een sterker gevoel van angst tegen te gaan Want misschien denk je wel dat als angst echt bezit van je neemt dat je gaat trillen of beven. Wanneer je de blokkerende pijn van de brok in je keel of de steen op je maag voelt heb je de neiging om er met je geest tussen te komen. Als je een brok in je keel voelt, probeer je misschien aan iets te denken wat je vrolijk maakt. Wanneer je een steen op je maag voelt bedenk je mogelijk iets om je stemming te veranderen. Maar als je niets anders met die onaangename gevoelens doet dan ze ' weg te poetsen' blijf je steeds in hetzelfde schuitje zitten. Dan blijf je in je hoofd zitten. En zolang je gevoelens in je hoofd zitten in plaats van in je lichaam kun je ook geen prettige dingen ervaren. Want als je onaangename gevoelens tegenhoudt, hou je ook de prettige tegen.
